Osman Han’ın ölümünün ardından, veziriazam Hıdır Paşa şeytanın aklına gelmeyecek bir plan kurar. Osman Han’a aynanın ayırt edemeyeceği kadar benzeyen kızı Safinaz, kaftanı kuşanacaktır. Safinaz, Devlet-i Aliyye’nin istikbali için babası olarak tahta geçmeye ikna olur. Gelin görün ki, hamuru Osman’dan yoğrulsa da, Safinaz’ın içinde bir padişah yoktur.

Kapı çalınır. Bir bavul. Size bırakılmış. Hem de doğdunuz gün. Bir hata olmalı. Çünkü size bir bavul bırakabilecek kimse yok. Emanetçi ısrarcı. Görevini yapmadan gitmeyeceğini söylüyor. O halde başka çareniz yok. Şimdi, emanetle yüzleşme vakti.

“Bulutların arkasında her zaman bir gök vardır.”

On beşindeki vahşi, asi Cun, Tokyo’nun caddelerinde sürtüyor, plastikten ıvır zıvır satıyor. Ailesinden uzakta; zaten onların sözünü etmeyi bile reddediyor.

Bir gün, Japonların “milli spor”u sumo güreşinin namlı hocalarından Şomintsu ona “Sende bir şişman görüyorum!” diyecek ve Cun’un hayatı tamamen değişecek.

Çağımızın en yaygın ve hassas konularından biri olan ‘zorbalık’ üzerine kurulan Çirkin Müzikali, okulda uğradığı zorbalık sonucu özgüvenini kaybetmiş Jenny’nin, yansıması olarak gördüğü Bonny üzerinden kendini iyileştirme hikayesi.

Gregor Samsa bir sabah bunaltıcı düşlerinden uyandığında, kendini yatağında dev bir böceğe dönüşmüş olarak buldu.

Bir kurban. Kimin ortaya attığını asla öğrenemediğimiz bir iddia. Hikayesini bilmedikleri B’yi, tatmine ulaşana kadar linç eden bir kalabalık. Biraz kan. Ortadan kaybolan katiller. Klasik hikaye işte. Klavye cinayetleri her geçen gün biraz daha yaygınlaşmaya devam ediyor.

Bilin istedim, ne de olsa, sizin de sofranıza oturmuşluğu vardır Garip’in… Benim soframdan öyle bir geçti ki, ben kaldım o sofrada…

Neşet Ertaş’ın evlerine geldiği gece uyuyakalan bir çocuğun, hayatının geri kalan her gecesinde onu sofrasında ağırlama öyküsü.